Aan het hart.

Hallo allemaal,

Het is weer een tijdje geleden dat ik iets geschreven heb dus voor nu weer een verslagje over mijn gebeurtenissen in Zuid-Afrika.

Op dit moment zit ik al 7 en een halve maand in Zuid-Afrika voor mijn gevoel vliegt de tijd echt voorbij en vraag ik mijzelf echt wel eens af waar de tijd blijft. Ik kan me de dagen dat ik aankwam nog zo goed herinneren en alles wat ik tot die tijd heb meegemaakt maar om dan te beseffen dat er nog maar 4 en een halve maand te gaan zijn lijkt dan ook een beetje onrealistisch omdat een jaar van tevoren zo lang klonk.

Ondertussen is het hier nog steeds winter en is het nog steeds koud. Het vervelendste van de winters is hier dat de temperaturen nooit constant zijn. Soms heb je dagen dat je ineens weer uitschieters tot bijna 30 graden hebt en daarna is het weer super koud. Je lichaam kan er gewoon niet echt aan wennen en een verkoudheid is bijna een gewoonte aan het worden.

In de afgelopen periode ben ik eigenlijk veel bezig met dezelfde dingen. Ik probeer me nog steeds met hart en ziel in te zetten op Vistarus de plek waar ik eigenlijk begonnen ben en die me steeds meer aan het hart gaat. Het is niet dat ik daar nu meer of andere werkzaamheden doe als eerst maar nou ik hier al zo'n lange tijd ben begin ik wel bij mezelf te merken dat de mensen echt in mijn hart beginnen te groeien. De kinderen raken gewend aan je, en zijn daardoor veel meer zichzelf en durven zich ook meer open te stellen. Dit heeft dan ook als gevolg dat je steeds meer inzichten krijgt en uit eindelijk op nog meer gebieden dingen voor ze kan betekenen. Al blijft het een lastige positie om tussen ouders en kinderen in te staan en er altijd de juiste weg in te vinden. Nou moet je het Nederlandse en het westerse beeld er even helemaal vanaf halen want ik kwam eerst ook met de gedachte dat ik veel vanuit het westerse perspectief kon doen. Maar naarmate je langer blijft kom je erachter dat er meer een tussenweg gevonden moet worden dan dat je meer je eigen zin kan doorzetten. Niet alleen omdat ik niet altijd gelijk heb maar ook omdat het lang niet altijd overeenkomt met de cultuur of de mogelijkheden die er zijn in dit land of op de plek waar de mensen zijn. Nou klinkt dit misschien een beetje wazig maar om zoiets te ervaren moet je zelf echt eens op een reis als deze geweest zijn. Maar ik werk hier altijd nog met veel plezier en zet me hier dus ook nog iedere werkdag voor in. ( Met soms wat weekenddagen )

Deze maand zijn er verschillende leuke dingen geweest voor de kids, zo hebben de kinderen die dit semester vaak genoeg op de 'aftercare' waren hun 'grote' beloning mogen ontvangen. Met deze kinderen ben ik op een uitstapje geweest op een zaterdag dat was georganiseerd door een andere organisatie. Je ziet ze dan volop genieten omdat ze dan ook eens wat anders hebben dan altijd hetzelfde park.

De afgelopen 3 weken was het hier vakantie. Mij was gevraagd om een vakantie programma op te zetten, normaal doen we dit altijd met meerdere mensen maar aangezien ik nu nog maar de enige ben die over is voor dit moment zou ik het wel in mijn eentje doen. Dit moest dan voor zo'n 30 tot 45 kinderen. ( Later kreeg ik tijdens de uitvoering nog hulp van 2 nieuw aangekomen vrijwilligers ) De eerste week was voornamelijk wat filmpjes kijken omdat de helft van de kinderen niet aanwezig zou zijn. Vanaf de 2e en 3e week had ik een vakantie programma voorbereid wat heel erg overeen komt met Vakantie Bijbel Week programma. Kwam die jarenlange ervaring ook nog van pas! Zo hebben we iedere dag om 8 uur 's ochtends een bijbel verhaal met daarna een verwerking gedaan wat vaak ook meteen een knutselwerkje was. Verder hebben we nog talloze spelletjes gespeeld, filmpjes gekeken ,leuke dingen gedaan, veel gedanst en op de eerste vrijdag hadden we een talentenjacht. Op de 2e donderdag zouden we een slaapfeestje houden maar die is even uitgesteld tot volgende week vrijdag dus dan hebben ze toch nog een wat voor komende week ;).

Deze 2 weken brachten veel materiaal en spullen met zich mee die we eigenlijk niet hadden. Nou wil ik de commissie samen delen hartelijk bedanken voor hun donatie waardoor ik in staat was om de kinderen van al het materiaal te voorzien wat zij nodig hadden om leuk te kunnen knutselen, drinken snoepen en whatever what! Hartelijk bedankt!

Ook al klinkt 4 en een halve maand nog ver voor mijn gevoel klinkt het nog maar vrij kort maar ik ga deze periode zeker nog zo hard mijn best doen om er voor de mensen hier te kunnen zijn.

Ik wil iedereen bedanken voor alle steun op wat voor manier dan ook!

Tot de volgende ronde! Matthijs